ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΦΟΥ, ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Αρχιτεκτονική μελέτη:

Ομάδα “ΑΡΣΙΣ”

Αρχιτέκτονες Γ. Τσολάκης, Κ. Μωραΐτης

Ε. Κούτρα

σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Β. Ιερείδη

Σύμβουλος Ακουστικής Επίλυσης:

Δ. Ευθυμιάτος, καθηγητής Ε.Μ.Π.

Σύμβουλος Πολιτικός Μηχανικός:

Χ. Κιρπότιν

Για το σχεδιασμό του κτηρίου, δυο θέματα θεωρήθηκαν κεντρικά. Το πρώτο αφορά τον εξωτερικό δημόσιο χαρακτήρα του, την προσαρμογή του στο δημόσιο τοπίο της πόλης. Το δεύτερο θέμα, αφορά την εσωτερική του, λειτουργική συνέπεια. Η τοποθέτηση του έγινε έτσι, ώστε από όλες τις υπαίθριες περιοχές του να είναι δυνατή η θέα προς τα χαμηλότερα τμήματα της πόλης, ενώ από το δώμα ιδιαίτερα, όπου διαμορφώνεται υπαίθριος χώρος εκδηλώσεων, είναι δυνατή η απρόσκοπτη θέα της παραλιακής ζώνης. Σημαντική υπήρξε η προσπάθεια προσαρμογής στο φυσικό ανάγλυφο. Οι παραστάσεις όπερας είναι εξαιρετικά σύνθετες, με υψηλές και περίπλοκες σκηνικές απαιτήσεις. Για το λόγο αυτό, οι κύριοι χώροι του Δημοτικού Θεάτρου, οι χώροι της σκηνής και η σάλλα ακρόασης, απαιτούν μεγάλη συνέπεια λειτουργίας. Ο σχεδιασμός ξεκινά από αυτήν ακριβώς την προσπάθεια, να σχεδιαστούν τα «ζωτικά», εσωτερικά όργανα του κορμού του, με τον πιο ακριβή τρόπο. Ακόμη, να σχεδιαστούν με τον οικονομικότερο τρόπο από την άποψη του εμβαδού. Με αυτά τα κριτήρια, η γραμμική ανάπτυξη των χώρων και η σύνδεση των δυο αιθουσών, με κοινή περιοχή σκηνής, κρίνεται η περισσότερο ευνοϊκή. Πιο αναλυτικά, η κεντρική σκηνή και η σκηνή της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων, ενώνονται με το χώρο εναλλαγής σκηνικών. Έτσι, όχι μόνο ο ίδιος χώρος εναλλαγής σκηνικών εξυπηρετεί τις ανάγκες και των δύο χώρων παράστασης, αλλά επιπλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως περιοχή θεατών, για συμβάντα με αμφίπλευρη θέαση, προσφέροντας πολλές εναλλακτικές δυνατότητες.